W XVI wieku Łazów był królewszczyzną. W XVII wieku należał do Ossolińskich, a potem – być może w części – był własnością kościelną. W pierwszej połowie XIX wieku przeszedł do Rzewuskich i w 1827 roku należał do Stanisława Rzewuskiego, a w 1909 roku w części do Stanisława Rzewuskiego, w części do Wacława Bryxe-Życkiego. W późnych latach dwudziestych majątek należący do Wacława (Bryxe-) Życkiego liczył 750 hektarów.