Murowany dwór w Strugach został wzniesiony przez Leopolda Kronenberga w XIX wieku. Budynek nie przetrwał w oryginalnym kształcie do czasów współczesnych. Kolejny właściciel – Stanisław Glezmer dokonał gruntownego remontu dworu. Znacznie uprościł on detal architektoniczny, co nadało budowli delikatnie modernistyczny rys. Budynek jest nieregularny, zestawiony z parterowych i piętrowych części. Nakryty jest dachami dwuspadowymi z okapami oraz jest pozbawiony wyraźnego korpusu. Wejście do dworu poprzedza filarowy ganek nakryty płaskim dachem. Najbardziej oryginalny w budowli jest parterowy Pawilon Japoński, który został dostawiony do jednego z krótkich boków dworu. Wnętrze pawilonu było pierwotnie pokryte japońskimi matami i wyłożone ciemną dębową boazerią z półeczkami, na których wystawione były japońskie osobliwości kolekcji inżyniera Glezmera. W 1919 roku owa kolekcja trafiła do Muzeum Narodowego w Warszawie.