Bardzo przyjemny, harmonijny dwór z lat siedemdziesiątych lub osiemdziesiątych XIX wieku, wzniesiony prawdopodobnie dla Feliksa Bolechowskiego i w 1926 roku nieco rozbudowany. Niewykluczone, że fundator dworu korzystał z popularnych w owym czasie czasopism fachowych, jak „Inżynieria i Budownictwo” czy „Przegląd Techniczny”, publikujących projekty dworów, łączących często tradycyjną formę zewnętrzną z funkcjonalnym, nowoczesnym wnętrzem, wyposażonym w łazienkę i waterklozet. Parterowy, nakryty dachem czterospadowym, z piętrowym ryzalitem na osi, w którego dolnej kondygnacji wgłębny portyk kolumnowy poprzedzający wejście. Naroża ryzalitu oraz lizeny artykułujące korpus dworu boniowane.
Wieś znana przynajmniej od XVI wieku. Wówczas stanowiła cząstkową własność m.in. Czerniewskich i Izbieńskich. W końcu XVIII wieku w rękach Siemianowskich, a w drugiej połowie XIX wieku, w wieku XX i aż do końca Bolechowskich, w tym około 1880 roku Feliksa Bolechowskiego, a w 1909 roku Władysława Bolechowskiego. W końcu lat dwudziestych majątek liczący 415 hektarów należał do Władysława Bolechowskiego. Ostatnim właścicielem Złotej był syn Władysława – Henryk Bolechowski.
Dom w nie najlepszym stanie. Park w stanie przyzwoitym. Obiekt zamieszkany, niedostępny, widoczny z większej odległości.