Ostatnia ćwierć XIX wieku przyniosła na Mazowszu eklektyzm, czyli swobodne łączenie i przetwarzanie w ramach jednej budowli form i elementów czerpanych z różnych stylów. W przeciwieństwie do wciąż popularnego historyzmu jednostylowego, którego odwołanie do określonej epoki miało w większości przypadków swoją wymowę, eklektyzm był raczej grą formalną. Dwór w Gradowie łączy i przetwarza elementy klasycyzmu, renesansu i manieryzmu, jest budowlą nieregularną, parterową, z mieszkalnym poddaszem, nakrytą dachami dwuspadowymi. Wejście poprzedza filarowo-kolumnowy ganek wspierający balkon, ponad którym wystawka dachowa. Bryłę różnicują ponadto dwa frontowe ryzality: smukły jednoosiowy z zamkniętym półkoliście oknem i szerszy boczny zamknięty szczytem dachu i zwieńczony dziwaczną formą, przypominającą fragment polskich renesansowych attyk. W niej data budowy – 1880 rok. Dwór wzniesiony został zapewne dla Bolesława Zielińskiego.