W XIV wieku Seroczyn był własnością Boglewskich, później książąt mazowieckich, w XV i XVI wieku Głoskowskich, po nich Krzyckich, od 1621 roku i aż do XVIII wieku Oborskich. W XVIII i w pierwszej połowie XIX stulecia Seroczyn należał do Cieszkowskich, w tym w 1783 roku do Krzysztofa Cieszkowskiego, kasztelana liwskiego. W drugiej połowie XIX i w wieku XX w rękach Wernerów, w tym w 1909 roku Edmunda Wernera, a w późnych latach dwudziestych spadkobierców po Edmundzie Wernerze. Majątek liczył wów-czas 1408 hektarów.