Dwór wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku zapewne dla Soleckich, parterowy, wysoko podpiwniczony, z ryzalitem w części środkowej wyższym o kondygnację mezzanina i zwieńczonym trójkątnym frontonem. W elewacji ogrodowej, na skraju, niewielka jednoosiowa przybudówka. Dach czterospadowy. Surowa, nieco koszarowa architektura dworu przypomina budowle projektowane przez Wilhelma Henryka Mintera (1777–1832), choć nie można jej odmówić klasycystycznej harmonii, a dzięki triadzie półkolistych wnęk w dolnej kondygnacji części środkowej również nieco neorenesansowej szlachetności.