Dwór wzniesiony na początku XIX wieku, parterowy, nakryty czterospadowym dachem, z wnęką-podcieniem w części środkowej elewacji ogrodowej. Było to rozwiązanie postulowane już w XVII wieku przez Jakuba Kazimierza Haura w jego Ziemiańskiej generalnej Oekonomice z 1679 roku. Z czasem dwór w Rusz-kowicach powiększono o poprzeczne skrzydło, a w jego szczycie umieszczono sionkę tworzącą „oprawę” nowego głównego wejścia do dworu. Usytuowanie dworu na wzniesieniu wskazuje na odwieczną w tym miejscu lokalizację siedziby właściciela wsi.