Utrzymany w duchu stylu polskiego, bardzo przyjemny klasycyzujący dwór z lat dwudziestych XX wieku, parterowy, nakryty dachem czterospadowym, z boniowaną na narożach i zwieńczoną trójkątnym szczytem wystawką dachową. Wejście poprzedzone murowaną sionką z półkoliście zamkniętym i w boniowanej opasce otworem drzwi. W klasycystycznej estetyce utrzymane jest obszerne piętrowe skrzydło, opięte od frontu lizenami, dekorowane girlandami pomiędzy oknami parteru i piętra. W kompozycji elewacji frontowej nowoczesne tendencje zdradzają jedynie szerokie, dzielone szprosami okna korpusu. Po wystawieniu dworu pierwotną siedzibę z około połowy XIX wieku przebudowano na bażanciarnię. Zniszczony po wojnie budynek w ostatnim czasie odbudowano od podstaw. Parterowy, nakryty dachem naczółkowym, z dwukolumnowym gankiem.