Twój koszyk jest pusty

Dwór w Worowicach

  • dwór Worowice

    Autor: Piotr Libicki

Informacje ogólne

Lokalizacja: województwo mazowieckie, powiat płocki, gmina Bulkowo

Rodzaj obiektu:
Dwór
Zespół:
dworski
Skład zespołu:
dwór, park
Stan zachowania:
Dobry
Zastosowanie:
Gminne Centrum Informacji

Posiadasz więcej informacji
o obiekcie? Skontaktuj się z nami!

Zapoznaj się z historią dworu w Worowicach

Przeczytaj więcej informacji o dworze w Worowicach. Poznaj jego historię. Miłego czytania!

Historia

Zgodnie ze sformułowaną z początkiem XIX wieku przez Jeana Nicolasa Louisa Duranda zasadą równości wszystkich stylów, obowiązującą jeszcze powszechnie sto lat później, fundator worowickiego dworu mógł wznieść siedzibę w stylu gotyckim, greckim, chińskim, bengalskim, mauretańskim, francuskim, angielskim, amerykańskim, niderlandzkim, niemieckim lub górali norweskich – jak proponował w swym Budownictwie zastosowanym do potrzeb ziemianina polskiego ze stu rycinami Franciszek Giżycki w 1829 roku. Ostatecznie rodzina Przedpełskich wybrała styl „górali norwesko-szwajcarskich”, pomiędzy skandynawską chatą a alpejskim chalet – domem wiejskim. Wzniesiony na początku XX wieku dwór to budowla o zróżnicowanej bryle parterowej i piętrowej, nakryta dachami dwuspadowymi z okapami, z częścią piętrową poprzedzoną od frontu otwartą pierwotnie wejściową werandą, nad którą taras skryty pod wysuniętymi połaciami dachu. Kształt dworu w Worowicach i jego wielkość przypominają zaprojektowany przez Karola Kozłowskiego w 1882 roku typ dworu „dla obywatela średniej zamożności”. W tym dostosowaniu wielkości i kształtu domu do rzeczywistych potrzeb jego właściciela, a więc racjonalności struktury, kryła się druga zasada durandowskiej doktryny nie mniej charakterystyczna dla XIX stulecia, przejęta i realizowana również przez polskich architektów.

W 1709 r. Józef Dunin, syn Bolesława i Kunegundy z Rościszewskich został wwiązany w dobra Worowice. Jego żoną została Anna Jaszczutowska (Jaszczułtowska?). Józef zmarł przed 1764 r., a dobra po nim odziedziczyli jego synowie: Antoni, Tadeusz i Szczepan. Szczepan umarł bezdzietnie, a Antoni z bratankiem Andrzejem, synem Tadeusza i Marceliny z Kończewskich, sprzedali Worowice w 1788 r. Hulewiczom.

W 1783 roku Worowice należały do pięciu rodzin: Bromirskich, Gałeckich, Rościszewskich, Szawłowskich i Worowskich – tych ostatnich z pewnością od kilku wieków. W XIX wieku w rękach Gościckich i pod koniec stulecia Przedpełskich.

W 1842 r. zmarło małżeństwo: Józefa z Ważyńskich i Ignacy Rościszewski, którzy byli właścicielami części majątku. Otwarto wówczas postępowanie spadkowe i proszono o wstawienie się wszystkich pretendentów do spadku do Sądu.

W 1847 r. jako dziedzica dóbr Worowice wymienia się Almira Rościszewskiego. Dzierżawcą dóbr był Józef Bonkowski. Worowice były wtedy w części własnością Rościewskich a w części Bromirskich. W tym roku majątek został przez Sąd „zaaresztowany” i wystawiony przymusowo na sprzedaż licytacyjną, ponieważ Almir Rościszewski znajdował się w więzieniu kryminalnym w Płocku.

W 1849 r. część Worowic należała do Stanisława Preüss.

W 1858 r. z powodu śmierci Maryanny z Święcickich Woroskiej, do której należała część majątku Worowice toczyło się postępowanie spadkowe.

W 1860 r. z powodu żadnej nowej regulacji hipoteki, część ziemska na wsi Worowice w hipotece pruskiej zostało uregulowane przez Antoniego Worowskiego. A skutkiem zamiany z Janem Worowskim, na Juliana i Zofię z Łopackich, małżonków Gościckich przepisane.

W 1861 r. otwarto kolejne postępowanie spadkowe, tym razem po Matyldzie Ewie Barańskiej, która również była właścicielką części majątku Worowice.

W 1909 roku w Worowicach było dwóch właścicieli: Andrzej Zawidzki i Stanisław Górecki. Interesujący jest fakt, że w Gazecie Sądowej podano, iż w 1907 r. sąd okręgowy płocki na żądanie wierzycieli Stanisława Górskiego, obywatela ziemskiego, który był właścicielem majątków: Staroźreby, Krzykosy i właśnie Worowice, ogłosił jego upadłość. Natomiast w 1910 r. miała się odbyć licytacja dóbr Worowice.

Od 1911 roku do końca właścicielem Worowic był Antoni Szempliński. Majątek w końcu lat dwudziestych liczył 309 hektarów. Antoni Szempliński (ur. 1884), właściciel Worowic, uczestnik wojny 1920 roku, aresztowany przez Niemców 6 kwietnia 1940 roku i osadzony w Dachau, został tam zamęczony 4 grudnia 1940 roku. Jego cztery córki – Anna, Irena, Barbara i Maria – walczyły w powstaniu warszawskim, a żona Maria z Iłowieckich, usunięta wraz z córkami z Worowic po aresztowaniu męża, więziona przez komunistów w latach pięćdziesiątych, zmarła w 1974 roku.

Dom i pozostałości parku w dobrym stanie. Obiekt dostępny z zewnątrz: wcześniej szkoła, obecnie: Gminne Centrum Informacji.

Źródła wiedzy

Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.

Korekta: Nina Herzberg-Zielezińska, na podstawie:

  • Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego. 1847, № 147
  • Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego. 1858, № 55
  • Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego. 1849, № 276
  • Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego. 1842, № 28
  • Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego. 1861, № 182
  • Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego. 1860, № 169
  • Gazeta Sądowa Warszawska. R. 36, 1908, № 6
  • Głos Warszawski. R. 1, 1908, nr 184
  • Głos Warszawski. R. 2, 1909, nr 241
  • Herbarz polski. T. 5: Dowiattowie - Gąsiorkowicz.

Zdjęcie: Piotr Libicki


Dwory i Pałace Wiejskie na Mazowszu

Powyższy opis pochodzi z publikacji Piotra Libickiego, pt. "Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu".

Wydawnictwo REBIS

Publikacja "Dwory i pałac wiejskie na Mazowszu" została wydana przez wydawnictwo REBIS.

Opis książki od wydawcy:

Przewodnik dokumentujący ziemiańskie siedziby; prawie 600 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego. Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu to kolejna po bestsellerowych Dworach i pałacach wiejskich w Wielkopolsce książka-katalog-przewodnik poświęcona historycznym siedzibom ziemiańskim. W książce opisanych zostało 629 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego.

  • Współautor publikacji: Marcin Libicki

  • ISBN: 978-83-7301-826-6

  • Ostatnie wydanie: 2013 r.

  • Nakład książki został wyczerpany


Autor książki: Piotr Libicki

Piotr Libicki (ur. 1973 r.), historyk sztuki, członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, autor i współautor przewodników i książek, w tym serii poświęconej dworom i pałacom wiejskim w Wielkopolsce, w Małopolsce, na Mazowszu i na Podkarpaciu. W latach 1999-2009 współpracownik Telewizji Polskiej w Poznaniu, autor i współautor ponad 100 programów krajoznawczych i reportaży. W latach 2013-2015 gościnny wykładowca w Instytucie Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM, a w latach 2018-2019 w Instytucie Historii Sztuki UAM. Od 2013 roku pełnomocnik Prezydenta Miasta Poznania ds. estetyki miasta.

Piotr Libicki

logo dwory i pałace polski

Copyright © 2020 Dwory i Pałace Polski. Powered by Indico S.C.  & Joomla! CMS 

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Znajdż nas na:

Instagram Facebook Facebook youtube

Kontakt

Indico S.C. , Przyjaźni9, 84-215 Gowino
NIP: 5882424318, REGON: 366309509

Kontakt z redakcją:

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.