Drewniany dwór wzniesiony pod koniec XIX wieku dla Turskich. Parterowy, nakryty dachem dwuspadowym, z sionką poprzedzającą wejście o półkoliście zamkniętych oknach i drzwiach z półkolistym nadświetlem.
Miejscowość znana od XV wieku – gniazdo rodziny Wołowskich herbu Prus II. W XVI wieku częściowa własność Wołowskich, Dziedzickich, Blichowskich i Sieliskich. W końcu XVIII wieku w rękach Skwarskich, w końcu XIX wieku Turskich, w 1909 roku Józefa Pilitowskiego, a w końcu lat dwudziestych Jana Domkego. Majątek liczył wówczas 220 hektarów. Później w posiadaniu Góreckich, których własnością resztówka pozostawała również po wojnie.
Dom w złym stanie. Zdziczałe resztki zdewastowanego parku. Obiekt zamieszkany, dostępny z zewnątrz.