Pałac w Goślicach

Goślice, gniazdo rodziny Goślickich herbu Grzymała, których siedzibą pozostawało do 1641 roku. Potem własność Leszczyńskich, od 1713 roku Kępskich, potem Matuszewiczów, w tym około połowy XVIII wieku Jerzego Józefa Matuszewicza, starosty stoklickiego, i jego żony Teresy z Kępskich. Później Goślice należały do Niemirowiczów, w tym w 1783 roku do szambelana króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Józefa Szczytt-Niemirowicza. W XIX wieku wróciły do Matuszewiczów. Od 1817 roku były własnością Tadeusza Matuszewicza, ministra skarbu Królestwa Polskiego, a następnie jego córki Zofii i jej męża Ludwika Kickiego. Po jego śmierci pod Ostrołęką Goślice odziedziczyła jego druga żona Natalia z Bispingów. Dobra w 1833 roku kupił Antoni Stefan Klimkiewicz, pułkownik grenadierów, i jego żona Cecylia z Ryxów. Od 1864 roku własność Antoniego Klimkiewicza, jego żony Józefy z Bońkowskich oraz ich córek: Józefy Ciskowskiej, Cecylii Trzcińskiej i Franciszki Zboińskiej. W 1909 roku współwłaścicielami Goślic byli Ludwik Kubala, Franciszek Osiecki i Szymon Kossobudzki. W latach dwudziestych właścicielem całości lub części dóbr był J. Klimkiewicz. Jego majątek liczył 353 hektary. Od 1926 właścicielem całości dóbr Goślice był Stefan Węsierski, a następnie Jan Węsierski, który pozostał właścicielem do końca.

Dla Jerzego Józefa Matuszewicza, starosty stoklickiego, i jego żony Teresy z Kępskich, podkomorzanki płockiej, powstał w Goślicach około połowy XVIII wieku dwór (zapewne po 1754 roku), który około 1900 roku rozbudowano i przebudowano w duchu neobaroku. Parterowy, z piętrowymi jednoosiowymi partiami skrajnymi i piętrowym pseudoryzalitem przechodzącym w wystawkę dachową, zwieńczoną przestylizowanym falistym szczytem. Obie kondygnacje środkowego pseudoryzalitu opięte lizenami, a wejście poprzedzone czterokolumnowym gankiem wspierającym balkon. Dekoracyjnym elementem, który bez wątpienia wpływa na urodę bryły, jest łamany dach korpusu urozmaicony dwiema małymi lukarnami.

Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcie: Piotr Libicki