Twój koszyk jest pusty
Liczba produktów w koszku: 0.
Lokalizacja: województwo mazowieckie, powiat płocki, gmina Bielsk
Rodzaj obiektu: | Pałac |
Zastosowanie: | Dom Pomocy Społecznej w Goślicach |
Stan zachowania: | Odrestaurowany |
Przeczytaj więcej informacji o pałacu w Goślicach. Poznaj jego historię. Miłego czytania!
Goślice, gniazdo rodziny Goślickich herbu Grzymała, których siedzibą pozostawało do 1641 roku. Potem własność Leszczyńskich, od 1713 roku Kępskich, potem Matuszewiczów, w tym około połowy XVIII wieku Jerzego Józefa Matuszewicza, starosty stoklickiego, i jego żony Teresy z Kępskich. Później Goślice należały do Niemirowiczów, w tym w 1783 roku do szambelana króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Józefa Szczytt-Niemirowicza. W XIX wieku wróciły do Matuszewiczów. Od 1817 roku były własnością Tadeusza Matuszewicza, ministra skarbu Królestwa Polskiego, a następnie jego córki Zofii i jej męża Ludwika Kickiego. Po jego śmierci pod Ostrołęką Goślice odziedziczyła jego druga żona Natalia z Bispingów. Dobra w 1833 roku kupił Antoni Stefan Klimkiewicz, pułkownik grenadierów, i jego żona Cecylia z Ryxów. Od 1864 roku własność Antoniego Klimkiewicza, jego żony Józefy z Bońkowskich oraz ich córek: Józefy Ciskowskiej, Cecylii Trzcińskiej i Franciszki Zboińskiej. W 1909 roku współwłaścicielami Goślic byli Ludwik Kubala, Franciszek Osiecki i Szymon Kossobudzki. W latach dwudziestych właścicielem całości lub części dóbr był J. Klimkiewicz. Jego majątek liczył 353 hektary. Od 1926 właścicielem całości dóbr Goślice był Stefan Węsierski, a następnie Jan Węsierski, który pozostał właścicielem do końca.
Dla Jerzego Józefa Matuszewicza, starosty stoklickiego, i jego żony Teresy z Kępskich, podkomorzanki płockiej, powstał w Goślicach około połowy XVIII wieku dwór (zapewne po 1754 roku), który około 1900 roku rozbudowano i przebudowano w duchu neobaroku. Parterowy, z piętrowymi jednoosiowymi partiami skrajnymi i piętrowym pseudoryzalitem przechodzącym w wystawkę dachową, zwieńczoną przestylizowanym falistym szczytem. Obie kondygnacje środkowego pseudoryzalitu opięte lizenami, a wejście poprzedzone czterokolumnowym gankiem wspierającym balkon. Dekoracyjnym elementem, który bez wątpienia wpływa na urodę bryły, jest łamany dach korpusu urozmaicony dwiema małymi lukarnami.
Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcie: Piotr Libicki
Powyższy opis pochodzi z publikacji Piotra Libickiego, pt. "Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu".
Publikacja "Dwory i pałac wiejskie na Mazowszu" została wydana przez wydawnictwo REBIS.
Opis książki od wydawcy:
Przewodnik dokumentujący ziemiańskie siedziby; prawie 600 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego. Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu to kolejna po bestsellerowych Dworach i pałacach wiejskich w Wielkopolsce książka-katalog-przewodnik poświęcona historycznym siedzibom ziemiańskim. W książce opisanych zostało 629 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego.
Współautor publikacji: Marcin Libicki
ISBN: 978-83-7301-826-6
Ostatnie wydanie: 2013 r.
Nakład książki został wyczerpany
Piotr Libicki (ur. 1973 r.), historyk sztuki, członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, autor i współautor przewodników i książek, w tym serii poświęconej dworom i pałacom wiejskim w Wielkopolsce, w Małopolsce, na Mazowszu i na Podkarpaciu. W latach 1999-2009 współpracownik Telewizji Polskiej w Poznaniu, autor i współautor ponad 100 programów krajoznawczych i reportaży. W latach 2013-2015 gościnny wykładowca w Instytucie Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM, a w latach 2018-2019 w Instytucie Historii Sztuki UAM. Od 2013 roku pełnomocnik Prezydenta Miasta Poznania ds. estetyki miasta.
Indico S.C. , Przyjaźni9, 84-215 Gowino
NIP: 5882424318, REGON: 366309509
Kontakt z redakcją: