Łukówiec lub Łukowiec w XVIII wieku był własnością Rudzińskich, w tym wojewody mazowieckiego Michała Rudzińskiego, a w 1783 roku jego syna, być może Antoniego, który w 1795 roku sprzedał wieś Florianowi Cieszkowskiemu, staroście kleszczelskiemu. W rękach jego dzieci i wnuków Łukowiec pozostawał do 1872 roku, kiedy to kupił go na licytacji słynny fi lozof hr. August Cieszkowski (1814–1894). Po nim Łukowiec objął jego syn – hr. August Cieszkowski junior (1861–1932), który był właścicielem Łukowca również w 1909 roku i w późnych latach dwudziestych, kiedy majątek liczył 1359 hektarów. Hr. August Cieszkowski junior, bardzo zamożny ziemianin, posiadający majątki w wielu miejscach w Polsce, bezdzietny, adoptował cztery osoby: Edwarda Raczyńskiego, późniejszego prezydenta Rzeczpospolitej na uchodźstwie, któremu zapisał podpoz-nańską Wierzenicę, Jana Tyszkiewicza, który otrzymał majątek Surchów pod Krasnymstawem, Pawła Żółtowskiego, który otrzymał Stawiska koło Węgrowa, oraz Felicjana Dembińskiego, który otrzymał Łukowiec. Felicjan Cieszkowski--Dembiński (1901–1981) pochodził z zasiedziałej wielkopolskiej rodziny herbu Rawicz, od kilku pokoleń związanej i zaprzyjaźnionej z Cieszkowskimi. Świetny gospodarz, a po utracie majątków po II wojnie wybitny naukowiec Akademii Rolniczej w Poznaniu.