Drewniany, nietynkowany dwór, wzniesiony zapewne około 1830 roku i potem rozbudowany, parterowy, nakryty dachem naczółkowym z niesymetrycznie umieszczoną werandą poprzedzającą wejście. W elewacji ogrodowej na skrajach przybudówki przypominające alkierze. Alkierze, należące do słownika form jeszcze barokowych, powrócą w architekturze rezydencjonalnej z początkiem XX wieku w ramach stylu polskiego. Ich obecność w siedzibie z pierwszej połowy XIX wieku byłaby czymś wyjątkowym.