Klasycyzujący dwór wzniesiony około połowy XIX wieku dla Węglińskich, być może z wykorzystaniem murów wcześniejszej siedziby Wężyków. Parterowy, nakryty dachem dwuspadowym, z piętrowym, obustronnym bardzo płytkim ryzalitem na osi zwieńczonym trójkątnym frontonem.
W XVI i XVII wieku Toporów należał do Zabrzezińskich, Iliniczów, Kiszków, a następnie aż do końca XVIII wieku Ossolińskich. Potem, pod koniec stulecia i na początku XIX wieku, w rękach kolejno Kuszlów, Wężyków i Węglińskich, których własnością Toporów pozostawał jeszcze na początku XX wieku. W późnych latach dwudziestych XX wieku majątek liczył 338 hektarów i należał do Marii Życkiej.
Dwór w ruinie. Ładny duży park zdziczały. Obiekt dostępny z zewnątrz.