Dwór w Boguszówce

Wieś znana od 1508 roku, kiedy jej właścicielem był Jan Bogusz. Nazywała się wówczas Kowalowa Wola, a z czasem – Boguszowa Wola. W rękach Boguszów pozostawała do początków XVII wieku, kiedy przeszła na Regowskich, a potem Pękosławskich i Witowskich. W końcu XVIII wieku należała do Wielopolskich. W późnych latach dwudziestych XX wieku właścicielem Boguszówki był Seweryn Plewiński. Boguszówka wraz z należącym do Seweryna Plewińskiego Regowem liczyła wówczas 781 hektarów.

Dwór wzniesiony w okresie międzywojennym w formach zbliżonych do szeroko rozumianego stylu polskiego, choć pozbawiony tak charakterystycznych dla niego elementów, jak ganek kolumnowy czy mansardowy dach. Bliskość stylu polskiego kryje się w zwartej willowej formie budynku oraz klasycyzującym charakterze części środkowej zwieńczonej trójkątnym szczytem z zarysowanym frontonem. Również poprzedzającą wejście murowaną werandę z delikatnymi lizenowymi podziałami można uznać za wspomnienie filarowego ganku. Oryginalność dworu w Boguszówce kryje się jednak w jego strukturze, którą można odczytywać na dwa sposoby: albo że jest to budynek piętrowy, obudowany częścią parterową nakrytą daszkami pulpitowymi, albo budynek parterowy, nakryty czterospadowym dachem uskokowym z ukrytym piętrem. W podobnym willowym typie wzniesiono na Mazowszu w okresie międzywojennym dwory w Ujazdowie, Adamowiźnie i Kurczowej Wsi.

Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcie: Piotr Libicki