Dwór wzniesiony zapewne w latach siedemdziesiątych XIX wieku, parterowy, nakryty dachem dwuspadowym, z piętrową, lekko zryzalitowaną częścią środkową zamkniętą trójkątnym szczytem dwuspadowego dachu i wejściem poprzedzonym późniejszym zapewne dwufilarowym gankiem wspierającym pierwotnie balkon. Urozmaiceniem skromnej dekoracji, ograniczonej do okiennych obramowań, okrągłych otworów oraz boniowania, jest w części środkowej dwukondygnacyjna wnęka zamknięta łukiem obniżonym.
Wieś wymieniona w 1444 roku jako własność szlachecka. W XVIII i XIX wieku część dóbr Grudusk. W 1859 roku wydzielono folwark Wiksin. W 1868 roku jako właściciela majątku Wiksin wymienia się Józefa Krośnickiego. W 1909 roku majątek należał do Adama Podkulińskiego, a w późnych latach dwudziestych Władysława Grzybowskiego. Majątek liczył wówczas 199 hektarów. Dnia 6 maja 1917 r. w majątku zmarła Izabella Prus Grzybowska z Gruszczyńskich. Natosmiat w 1933 r. również w majątku Wiksin zmarła Helena Prus-Grzybowska z Kułakowskich.
W 1938 r. Towarzystwo Kredytowe Ziemskie nabyło majątek ziemski Wiksin na licytacji. Należał on wtedy do Wacława Daszewskiego, którego eksmitowano z dworu. W majątku pozostało stado rasowych koni. W tajemniczych okolicznościach, mniej więcej pół roku po objęciu majątku przez TKZ, w stajni wybuchł pożar, w którym spaliły się klacze należace do Daszewskeigo. Wystąpił on z powództwem przeciwko TKZ i zażądał odszkodowania za spalone konie. Dawny właściciel majątku twierdził, że ówczesny zarządca majątku Henryk Łoskot nie dbał należycie o stajnie. Jak ustalono w trakcie śledztwa, pożar został specjalnie podłożony przez nieznanego sprawcę. Daszewski naciskał na to, iż to Henryk Łoskot namówił kogoś do podłożenia ognia. Istniały jednak również opinie, że to sam Daszewski podłożył ogień, aby otrzymać zadośćuczynienie, ponieważ był w krytycznej sytuacji finansowej. Śledztwo zostało jednak umożone, ponieważ nie znaleziono żadnych dowodów.
Dom w ruinie. Resztki zdewastowanego parku, w części barbarzyńsko zamienionego na pole. Obiekt dostępny z zewnątrz.