Majątek w Bieczu należał od XIV wieku do 1945 roku do rodu von Wiedebach. W epoce renesansu wznieśli oni obronną siedzibę, która w drugiej połowie XVII wieku rozbudowano w kierunku wschodnim, a około 1800 roku została ona powiększona od frontu o skrzydła boczne. Po zakończeniu II wojny światowej pałac w Bieczu opustoszał. Jednak w 1981 roku został częściowo wyremontowany.
Jest to budynek murowany, założony na planie podkowy, piętrowy i nakryty dachem czterospadowym. Jego nowsze skrzydła boczne pokrywają dachy dwuspadowe z naczółkami. Dwutraktowy układ wnętrz występuje w korpusie i skrzydłach. Oś fasady podkreślona została ryzalitem, który zwieńczony jest balustradą tralkową, flankowaną figuralnymi rzeźbami. Pałac jest otoczony fosą od południa i zachodu. Za fosą znajduje się park krajobrazowy.

Oficyna wschodnia została rozebrana w latach 70-tych XX wieku. Właścicielami oficyny zachodniej od 2018 roku są mieszkańcy Biecza Anna i Sebastian Dziadek.

• Józef Pilch, Stanisław Kowalski, Leksykon zabytków architektury Pomorza Zachodniego i ziemi lubuskiej, Warszawa 2012.

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcia: www.zamkilubuskie.pl, Jerzy Dubiel (udostępniono za zgodą autora)