Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi już z 1241 r. (panował wówczas Sambor II, książę lubiszewski). Wyczechowo należało wówczas do kasztelani goręczyńskiej.
Przez pewien czas gospodarzyli tu Krzyżacy, ale tym samym wieś zachowała polskie prawa lokacyjne. Później Wyczechowo przynależało do Zakonu Kartuzów. W drugiej połowie XVIII w. (ok. 1780 r.) dziedzicem wsi był Pan Robert, kapitan wojska angielskiego. W 1772 r., po kasacji kartuskiego klasztoru przez władze pruskie, z dóbr klasztornych utworzono starostwo kartuskie. Przez pierwsze lata w dworze w Wyczechowie swoją siedzibę miało owe starostwo. Właścicielem dworku był wówczas starostwa Carl Michale von Groddeck. Jednak sprawa wspomnianego starosty nie jest do końca jasna. Osoba o takim samym imieniu i nazwisku, lecz urodzona dopiero w 1764 r. jest wymieniana w księgach miasta Gdańska jako członek władz miejskich, a następnie pruski urzędnik. Jako gubernatora Wyczechowa wymienia się w dokumentach niemieckich hr. Blindow von Groddeck.
Dwór znajdujący się w Wyczechowie ma ciekawą historię. Nie do końca wiadomo dlaczego miejscowi nazywają go pałacem, chociaż nic nie wskazuje że miałby nim być. Jednak budynek w partii poddasza o konstrukcji szachulcowej ma na belce w elewacji szczytowej zapisaną datę 1907. Jest to zapewne data przebudowy dworu lub budowy wysokiego poddasza, ponieważ dolne partie budynku są charakterystyczne dla II poł. XIX w. W rejestrze zabytków figuruje jako obiekt, który powstał w latach 80. XIX w., ale jego wygląd zewnętrzny wskazuje na brak jednorodności. Bryła dworu jest prostokątna i dwukondygnacyjna, przykryta wysokim dwuspadowym dachem z mansardami i naczółkami oraz sześcioboczną dobudówką od strony szczytu, która pełniła w górnej partii funkcję tarasu, została wzniesiona prawdopodobnie w XIX w. Do dworu przylega jednak inny budynek, który jest zdecydowanie wcześniejszy, parterowy, obecnie w bardzo złym stanie technicznym. Datuje się ją n XVIII w. Od strony wjazdu i parku ze starodrzewem ma ładne, drewniane werandy na podmurówce. Nad nimi znajdują się duże mansardy wychodzące z dwuspadowego dachu krytego eternitem. Obiekt mógł stanowić wzór dla dobudowanego dwukondygnacyjnego skrzydła.
Sklep
Ogłoszenia
