Pierwsza wzmianka o miejscowości Sasino pochodzi z 1437 roku. Wtedy Sasino było wsią gospodarską.Trzebiatowscy w swoim albumie wskazują na pierwszy dokument, który dotyczy miejscowości z 1527 r.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi już z 1356 roku. W XV w. wieś była wolnym majątkiem rycerskim, a jego właściciel płacił polski podatek w naturze np. w świniach, kozach czy wołach.

W lęborskich aktach sądowych z lat 1383 i 1414 Łętowo wymienia się cztery razy. Gneomar z Sellensina w 1383 roku miał pewnemu panu z Łętow za zamordowanie jednego z jego krewnych wypłacić odszkodowanie.

Początkowo majątek Bożepole Małe był połączony z innym – Bożepole Wielkie. Dopiero w roku 1628 rozdzielono je na dwa osobne majątki. Należały one wówczas do dwóch rodzin: von Bochen i von Lantosch.

Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1400 i podaje nazwę Buchholz. Kolejne źródła podają nazwy: Barnomyno (1534), Barlomino (1599), Barłomino (1648) i Barlomin (1796).

W Barnowie znajduje się dwór, który został wzniesiony w latach 1730-1755 przez Martina Antona von Puttkamer. Ożenił się on około 1730 roku z Helenę Schönach, która pochodziła z bardzo zamożnego rodu.

Kurowo było wsią chłopską na prawie polskim. Z 17 czerwca 1397 r. pochodzi dokument nadania Stefanowi Leslewiczowi (który został mianowany na zasadźcę i sołtysa) przez gdańskiego komtura zakonu krzyżackiego.

W roku 1514 majątek należał do rodu von Weiher. Następnie w 1781 roku przejęła go rodzina von Somnitz. Bogislaw von Somnitz pozostał w majątku. Żonę i córkę zdążył wyprawić na Zachód.

Pierwsza wzmianka o miejscowości Jackowo pochodzi z 1377 r. z Woskowych Tablic Kopenhaskich. Dowiadujemy się o nich od Woycecha (Wojciecha) von Jaskow (Jatzkow).

Za czasów Zakonu Opalino należało do punków obszaru puckiego funkcjonujących na polskich prawach. W roku 1425 otrzymało prawo chełmińskie i zostało nadane zasłużonemu dla Zakonu zarządcy Matkzemu.

Nazwa Gardkowice pochodzi z czasów, kiedy na tych ziemiach przebywały plemiona pruskie. "Grad" w języku staropruskim oznacza gród. Są to więc czasy sięgające od VII do X w.

Zapis nazwy tej miejscowości w niemieckich dokumentach ulegał licznym zmianom: Stechzin, Ziechotzin, Zechenczyn, Czegenczyn, Czechoczin, Ciechoczyn czy Ciechocino.