Pierwsza wzmianka o wsi Rybno pochodzi z 1382 r. W tym roku, dokładnie 11 listopada, komtur gdański Walpot von Bassenheim nadał wiernemu Pantkenowi Marcenowiczowi wieś Rybno na prawie chełmińskim.

Pierwsza wzmianka o Borkowie pochodzi z 1348 r. Jest to dokument nadania przez gdańskiego komtura Gerharda von Stegen za zgodą Wielkiego Mistrza Tusemera Bartoszowi Rossitz.

Perlino w 1337 r. posiadało prawo pomorsko-polskie. W 1457 r. wieś otrzymali trzej kuzynowie Perłowscy od ks. Eryka dok. na Tessin, Perlow i Milchow. Bogusław X potwierdził w 1514 r. dobra Antoniemu Perlow.

Do dóbr okalickich należały w 1856 roku dwa wyb. Moorkathen i Wolfsherberge. Za czasów krzyżackich Okalice należały do wójtostwa mirachowskiego. Gdańskie tablice woskowe wymieniają Okalice w latach 1368-1429.

Pierwsze wzmianki o Lisewie poznajemy już w XV w. Właścicielami wsi była wtedy szlachecka rodzina Lisewskich. Majątek został ustanowiony na prawie polskim. W 1575 r. majątek został podzielony.

Pierwsza wzmianka o Redkowicach pochodzi z dokumentu opisującego wieś. Dokument ten został sporządzony na polecenie wielkiego mistrza Dytrycha von Altenburga, który pełnił tę funkcję w latach 1335-1341.

W 1364 r. mistrz Zakonu Krzyżackiego Winryk von Kniprode nadał wieś Szczepanowi von Blandzekow. Gniewino (niem. Gnewin) w 1476 r. otrzymały pp. cysterki z pobliskiego Żarnowca od Marcina Roppke.

Z czasów sprawowania urzędu Wielkiego Mistrza zakonu krzyżackiego Carla von Trier pochodzi pierwsza wzmianka o Żelaźnie. 18 czerwca 1378 r. Wielki Mistrz Winrich von Kniprode zezwalał na zmianę majątków.

Dwór już nie istnieje. Po zabudowaniach gospodarczych pozostała jedynie obora i stodoła.

Pierwsza wzmianka o Zwartowie pochodzi z dokumentu z 6 stycznia 1364 r. W tym roku komtur gdański Zakonu Krzyżackiego Ludeke von Essen nadał rycerzowi Peterowi von Littow (Lettow) ⅓ wsi Swartow (Zwartowo).

Czymanowo było wsią rycerską należącą do Zalewskiego. Do 1872 r. obowiązywała niemiecka nazwa wsi. W 1873 r. nazwa Czimenau została przez pruskich propagandystów niemieckich zweryfikowana jako zbyt kaszubska.

Jednym z pierwszych właścicieli był Paul Slavekow. Dokonał on wielu wykroczeń, m.in. był karany za zakłócanie pokoju i bijatyki. W aktach lęborskiego sądu rejonowego w latach 1392-1410 pojawia się aż 17 razy.