Pierwsza wzmianka o Karzcinie pochodzi z dokumentu z 1281 roku. Książę Mestwin II nadał wtedy Karzcino klasztorowi w Białobuku. Od 1389 roku do lat 80-tych XVIII wieku majątek pozostawał w rękach rodu von Mitzlaff. Składał się on wówczas z trzech części. Pierwszym właścicielem z tego rodu był Georg von Mitzlaff. W 1523 roku dobra należały do Hansa von Mitzlaff. Oprócz nich właścicielami byli: kapitan Bernhard Daniel von Mitzlaff, Lorenz Rüdiger von Mitzlaff i Carl Gustav von Mitzlaff. W 1774 roku dwie z trzech części majątku przeszły na własności Günthera von Göckingh. Z kolei trzecia część została mu podarowana w 1777 roku. Gübther sprzedał Karzcino w 1781 roku małżonce Johanna Ernsta Friedricha von Stojentin (który był krewnym rodu von Sydow). Od 1805 roku majątek przeszedł na własność rodu von Lettow. W 1830 roku za sumę 38 tysięcy talarów dobra zakupił pułkownik Friedrich Ludwig von Sprenger. Z kolei w 1853 roku za 67 tysięcy talarów majątek kupił Adolf von Zitzewitz. W 1882 roku nowym właścicielem został Robert von Puttkamer (odziedziczył on majątek od brata swojej matki bądź żony z domu Sprenger). Po nim majątek odziedziczył jego syn Bernhard, który był inspektorem policji w Słupsku. Od jego śmierci w 1941 roku do momentu wejścia Rosjan do Karzcina, dobrami zarządzała wdowa po Bernardzie Margarete von Puttkamer z domu Nipkau.
Pałac znajdujący się w Karzcinie pochodzi z początku XX wieku i wyglądem stylizowany jest na obronny zameczek. Do rejestru zabytków wpisane są dwa budynki gospodarcze: stajnia i spichlerz-magazyn.
Sklep
Ogłoszenia
