Grąsino (niem. Granzin) należało niegdyś do Puttkamerów. Otrzymali oni owy majątek po 1491 roku na mocy umowy zawartej z rodem von Below. Puttkamerowie oprócz Grąsina otrzymali Jezierzyce (niem. Jeseritz) oraz Bukówkę (niem. Buckow). Natomiast rodzina von Below dostała Komorczyny (niem. Kummerzin), Słonowice (niem. Schlönwitz) oraz Dobrzęcino (niem. Dubberzin).
W 1739 roku Bogusław Urlich von Puttkamer był właścicielem majątku. Później został on sprzedany w 1740 roku i ponownie w 1796 roku. W XIX wieku Grąsino było podzielone na dwie części: A i B. Grąsino A w 1804 roku posiadał dzierżawca Krause. W 1854 roku majątek kupił Ernst Ruolf Hübner. Ostatnimi właścicielami tej części Grąsina byli Theodor Deinert (1910 rok), Sophie Deinert (1929 rok) i Gertrud Schelten z domu Deinert (do 1945 roku). Z kolei Grąsino B w 1804 roku należało do administratora Raddatza. W 1858 roku majątek po ojcu przejął Johan Schulz. Później tę część majątku przejął August Nietzke auf Wareblow, który mieszał tu do 1873 roku. W 1910 roku majątek otrzymał jego syn Soho Leo Wareblow. Później Grąbkowo B wraz z Paprzycami (niem. Papritzfelde) otrzymała córka Augusta Margaret von Duisburg. Ostatnim właścicielem drugiej części majątku została Elizabeth von Duisburg. Jej nazwisko jest wymieniane w 1938 roku w książce adresowej transportu towarowego.
Murowany dwór znajdujący się w Grąsinie został wybudowany w 1852 roku. W Grąsinie jest również pałac, który pochodzi z początku XX wieku. Można tu podziwiać także pozostałości po zespole folwarcznym z połowy XIX wieku.
Sklep
Ogłoszenia
