W latach 1180-1220 znajdujemy pierwsze wzmianki o Sulicicach. W 1400 r. był to już majątek rycerski na prawie polskim. Gniazdo rodowe Sulickich - kaszubskiej szlachty rodowej herbu Mora i herbu Korona.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1285 r. i dotyczy nazwy Clenin. Ostatni polski właściciel to niejaki Ustarbowski (1835-38). Od 1838 r. do 1945 r. majątek rozwijał się pod zarządem rodu von Grass.

O wsi Słuchowo położonej przy trasie wojewódzkiej Wicko-Krokowa wiemy niewiele, jeszcze mniej o samym dworze. Po oryginalnym obiekcie pozostała zabytkowa brama.

Po raz pierwszy wzmianka o Kosakowie pojawia się w 1224 r. roku jako jedna z posiadłości oliwskich. Przechodziła ona z rąk klasztoru norbertanek w Żukowie do rąk klasztoru cystersów w Oliwie.

W 1423 roku wieś nabyły norbertanki z Żarnowca. Dworek w centrum wsi zbudowany został na przełomie XVIII/XIX wieku. Wieś znana jako miejsce urodzenia Floriana Ceynowy- twórcy regionalizmu kaszubskiego.

Wśród wczesnośredniowiecznych grodów ważnym ośrodkiem był ten w Sobieńczycach. Stanowił on miejsce lokalnej władzy do powstania ok. połowy XII wieku pomorskiej dynastii książęcej.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1342 roku i dotyczy granic klasztoru żarnowieckiego. W 1623 roku jest w rękach Gneomara Reinholda Krokowskiego, później pełni rolę tzw. królewszczyzny.

W 1210 roku Mosty zapisała księżniczka Świnisława klasztorowi panien w Żukowie. Te z kolei ustąpiły majątek cystersom w Oliwie w 1316 roku. Inne źródła podają, że wieś odebrali cystersi do Świętopełka już w 1224 roku.

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z ok. 1400 roku. Było to gniazdo rodowe Parszkowskich, od 1755 r. własność Donimirskich, potem Łyśniewskich (po 1776 r.). Od 1846 r. była siedzibą Koziczkowskich spod Mirachowa.

Puck (niem. Putzig) niegdyś występowało w dokumentach również pod nazwami: Putze i Pisecz (1277), Puczse i Putsk (1288) oraz Pucz (1289). Puck jest starą osadą słowiańską.

Żelazkowo było niegdyś folwarkiem należącym do majątku rycerskiego Redkowice. Wielki Mistrz zakonu krzyżackiego Dietrich von Altenburg przekazał owe ziemie w lenno Janowi de Pirch.

Do 1308 roku brakuje źródeł historycznych, które dotyczą Krokowej oraz innych majątków (z wyłączeniem Jeldzina) należących do dóbr krokowskich w XIV i XV wieku. Sama wieś prawdopodobnie ukształtowała się w XIV wieku.