Już przed 1783 rokiem część Duchnic należała do Zakonu Kawalerów Maltańskich, a część do Szamockich – najpierw do Wojciecha Szamockiego, a następnie do jego bratanka Antoniego Szamockiego. Od 1823 roku właścicielem Duchnic był Jan Bogumił Stentzel, a po jego śmierci po 1834 roku jego spadkobiercy: wdowa Józefa z Fuszerów i liczne dzieci. Od 1845 roku w rękach Jana Duczyńskiego, a od 1848 roku jego syna Mikołaja Duczyńskiego, który rozpoczął parcelację majątku. Ostatnimi przed wojną właścicielami resztówki byli Dunajewscy.