Na przełomie XVIII i XIX wieku Łęgonice były własnością Pawła Bontaniego, później Józefa Korytowskiego, a od 1820 roku Franciszka Łabuńskiego, powstańca listopadowego. Od 1846 roku Łęgonice należały do Wylazłowskich, Brylskich, Kobylińskich. W 1911 roku majątek kupił Kazimierz Zdziarski (1856–1926). W rękach jego syna Stanisława Łęgonice pozostawały od 1919 roku aż do końca. Tadeusz Zdziarski (ur. 1904), syn Kazimierza Zdziarskiego, przedostatniego właściciela Łęgonic, podporucznik Wojska Polskiego, zginął w czasie kampanii wrześniowej 1939 roku. Marian Zdziarski (ur. 1920), syn Stanisława Zdziarskiego, ostatniego właściciela Łęgonic, aresztowany przez NKWD 17 października 1944 roku i wywieziony w głąb ZSRR, zmarł w łagrze 16 listopada 1945 roku. Odznaczony Krzyżem Walecznych.