Spoglądając na tę malowniczą ziemiańską siedzibę, zaprojektowaną przez uznanego architekta Apoloniusza Pawła Nieniewskiego dla Kępalskich i wzniesioną około 1900 roku, mamy słuszne wrażenie, że bliżej jej do współczesnych miejskich secesyjnych kamienic i willi, ewentualnie podmiejskich rezydencji Milanówka i Konstancina aniżeli najbardziej nawet wyszukanych wiejskich dworów czy pałaców. W tej miejskiej inspiracji ujawnia się siła oddziaływania nowoczesnego miasta, które na przełomie XIX i XX wieku stało się ostatecznie niekwestionowanym i jedynym centrum politycznym, ekonomicznym i artystycznym. I o ile styl polski zyskujący w tym czasie na popularności był wyrazem romantycznych sentymentów, o tyle „miejski kostium” Woli Boglewskiej, Wsoli, Wiązowny, Wólki Przybojewskiej, a także Zdunowa oddawał wzrastającą siłę miejskiej giełdy wobec słabnącej roli ziemiańskiego folwarku. Dominującym akcentem tej piętrowej, nieregularnej, boniowanej w partii parteru budowli jest wieża na planie kwadratu, włączona częściowo w bryłę, przebita w najwyższej kondygnacji oknami termalnymi i zwieńczona efektownym secesyjnym hełmem z wazami na narożach balustradowej podstawy-attyki. Wejście główne oraz wyjście do ogrodu poprzedzone filarowo-kolumnowymi gankami wspierającymi balkony. Frontowy ryzalit zwieńczony trójkątnym naczółkiem „wspartym” na kartuszach-maszkaronach. W bocznej elewacji wieża nakryta cebulastym hełmem z latarnią. W reprezentacyjnych wnętrzach parteru zachowała się sztukatorska dekoracja. Apoloniusz Paweł Nieniewski (1856–1922), absolwent Politechniki Ryskiej, wykładowca na Politechnice Warszawskiej, prócz pałacu w Woli Boglewskiej zaprojektował również dwory w Skotnikach, Palczewie i Lechanicach.

W końcu XVIII wieku Wola Boglewska była własnością Rychłowskich, w tym Franciszka Rychłowskiego, kasztelana spicymierskiego. W XIX i XX wieku w rękach Kępalskich, w tym około 1910 roku Teofila i Eugenii Kępalskich, a w późnych latach dwudziestych Eugenii Kępalskiej. Majątek liczył wówczas 349 hektarów. W latach trzydziestych Wola Boglewska ofiarowana została braciom Bęskim (Bęckim?), krewnym Kępalskich.

Dom bardzo zaniedbany. Park zdziczały. Obiekt dostępny z zewnątrz.

Opis zdjęcia rodzinnego: Stojąca na schodach, pierwsza kobieta po lewej stronie to Emilia z Turzyma Wiśniewskich Czesławowa Słubicka. Jej matka Emilia z Grabskich Wiśniewska miała siostrę Pelagię, która wyszła za Eugeniusza Grzybowskiego, właściciela Słubic. W Woli Boglewskiej mieszkała córka Eugeniusza i Pelagii Grzybowskich, która wyszła za Kępielskiego. 

Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcia: 

• Piotr Libicki
• Konrad Hostyński, 2022