Wieś Werbkowice położona jest na zachód od Hrubieszowa, nad rzeką Huczwą. Nazwa Werbkowic pochodzi od wierzby, której w dorzeczu Huczwy było bardzo dużo. Prawdopodobnie ma ona pochodzenie ruskie lub starosłowiańskie.
Współczesna wieś powstała być może już w VII-VIII w., co potwierdzają badania archeologiczne, wskazujące ciągłość osadnictwa od tego okresu. Pierwsze pisane wzmianki o miejscowości Werbkowice pochodzą z XIV w. z 2 lutego 1394 r., kiedy Zimowit IV książę mazowiecki i bełski erygował rzymskokatolicką parafię w Grabowcu. W 1401 r. należała do Milcza z Werbkowic, zaś w 1493 r. do Aleksandra z Werbkowic, chociaż w dokumentach z około 1453 r. występuje Jakub Śmietanka, wojski chełmski, piszący się także z Werbkowic. W 1564 r. wieś była w posiadaniu Mireckich i Stabrowskich. W 1690 r. w Werbkowicach została wybudowana przez Aleksandra Łaszcza i jego żonę Katarzynę z Firlejów, unicka cerkiew i szkoła początkowa.
Późniejsza historia Werbkowic związana jest z dworem, a następnie z pałacem właścicieli ziemskich. W XVII w. należała do Łaszczów, a od 1846 r. do Szydłowskich. Szydłowscy wybudowali w Werbkowicach murowany, parterowy pałac.
W połowie XIX w. miejscowość zasłynęła z hodowli owiec. Owczarnia Antoniego Szydłowskiego była jedną z pierwszych i największych w Królestwie Polskim. Na początku XX w. Werbkowice zakupił Edward Chrzanowski, właściciel licznych dóbr, m. in. Moroczyna. Prawdopodobnie wówczas pałac został powiększony o piętro. Ostatnią właścicielką Werbkowic była córka Edwarda Chrzanowskiego Teresa Rulikowska. Rulikowscy byli właścicielami dóbr werbkowickich od 1908 r. do 1944 r.
Obecnie w majątku ma swoją siedzibę Zakład Doświadczalny Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. W pałacu mieszczą się biura, a w oficynie mieszkania.
Sklep
Ogłoszenia
