Wieś Nieledew położona jest na wschodnim skraju gminy Trzeszczany nad rzeką Białką, w obrębie Działów Grabowieckich. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1444 r., kiedy w dokumentach występowała jako Nyeladwa. Około 1464 r. wieś była własnością Tomasza z Nieledwi. W 1482 r. Nieledew stał się własnością sędziego bełskiego Jana Łaszcza. W II połowie XVI w. należał do Stanisława Łaszcza Strzemileckiego. Po Stanisławie wieś odziedziczył stolnik buski Jerzy Łaszcz, który zmarł w 1603 r. Zapewne wówczas Nieledew otrzymał Stanisław, brat Jerzego, po którym dziedziczył Stefan Łaszcz żonaty z Zofią Chodorowską. Po Stefanie wieś przeszła w ręce jego syna Stefana Mikołaja, ożenionego najpierw z Marianną Skotnicką, a następnie z Jadwigą Kuropatnicką. W 1654 r. Nieledew należała do Pawła Brodowskiego, natomiast w 1665 r. dostała się w spadku Mikołajowi i Adamowi Brodowskim. W II połowie XVII w. wieś przeszła we władanie Andrzeja Mikołaja Kuropatnickiego, ożenionego z Marcybellą córką Mikołaja Łaszcza. Po nich dobra odziedziczył syn Jan, ożeniony z Antoniną Wilczewską, następnie wnuk Józef - mąż Anny Tarłówny, a następnie Teresy z Kurdwanowskich. Około 1760 r. Nieledew z przyległościami odkupił od siostry Domicelli Ewaryst Andrzej Kuropatnicki, a następnie po I rozbiorze Polski sprzedał go w 1786 r. na licytacji we Lwowie. Jego nabywcą został prawdopodobnie Leon Wyżga. W 1817 r. majątek przeszedł w ręce Ignacego Bukowskiego.
W 1853 r. jako właściciel dóbr nieledwiańskich notowany był Feliks Teleżyński, żonaty z Henryką z Batowskich, a w 1895 r. Eustachy Swieżawski, który założył park i w 1898 r. wybudował cukrownię. Przy fabryce powstały budynki administracyjne oraz mieszkania dla pracowników. W 1908 r. właścicielami majątku zostali Emma i Władysław Swieżawscy. Po nich dobra odziedziczyli Stefan Władysław Swieżawski oraz Maria Ludwika Petronela ze Swieżawskich Horodyska i byli ich właścicielami aż do reformy rolnej.
Dwór w Nieledwi znajduje się obecnie w rękach prywatnych. Otaczają go resztki parku krajobrazowego.